بسم الله
این خانواده آینه های خداییند
در انتهای جاده ی بی انتهاییند
خیل ملک مقابلشان سجده می کند
اینها خدا نیند، ولیکن خداییند
سلام...
نـــــــــــــــــه
لطفا اینجوری تبلیغ نکنید!
والااااا جدی می گم!
آخه فایده نداره!
چی می خوام بگم؟
می خوام بگم که ، بله درست فهمیدید :
" عشق به مهدی(عج) ، عشق به یک فرد نیست! عشق به یک سیستم است به مدیریت او "
خب بیایید یکم این جمله رو که شاید در ظاهر ساده باشه ولی مدتی قبل بهش رسیدم رو با هم تحلیل کنیم:
عشق: قویترین نوع گرایش بین انسان و چیزی دیگر!
گرایش های دیگه بین دو چیز می تونن :
• دوست داشتن
• محبت و ...باشند!
و اما چرا عشق؟ عشق خلاف نظر خیلی از صاحب نظران و دوستان به معنی :
یک نوع گرایش و علاقه ی توامان با عقلانیت است!
منظور از سیستم چیه؟
هر مجموعه ای که از اجزای مختلفی تشکیل شده و اون اجزا با هم ارتباط دارن و اغلب هدفمند هم هستند!
متاسفانه امروزه خیلی از افرادی که یا به ضرورت(مثلا برخی برنامه های صدا و سیما) و یا به حسب علاقه و تکلیف ( مثلا مداحای عزیز) می خوان از امام زمان حرف بزنن یا تبلیغش رو بکنن ، علاقه و ارادتشون دارای ویژگی های زیر هستش:
• یک علاقه ی فردی : علاقه ی آقای ایکس به یک فرد (امام زمان):
مثلا بکار بردن تعابیری مثل مجنون و ...
• عدم توانایی در ترسیم مناسب ظهور امام زمان و تشبیهات کلیشه ای قدیمی و بسیار تصنعی به همراه عباراتی که مختص 1400 سال قبل است و نه امروز!!!!:
مثلا دیدیم عکسی از ورود امام زمان رو که پای برهنه ی ایشون رو به ترسیم کشیده، و یا تصویر سازی هایی که ادم رو یاد حکومت زمان امیرالمومنین می اندازه!
• بکار بردن واژه ی دل و احساس بجای واژه ی مهم عقلانیت و علم درباره ی اعتقاد به حضرت!
خب این سه موردی بود که به ذهنم رسید البته در مورد مورد اول باید بگم که بیان علاقه ی فردی بسیار عالیست اما نه در زمانی که ما برای جامعه و عده ی کثیری تبلیغ می کنیم ! این نوع گرایش زیر مجموعه ایست از اون چیزیکه باید باشه!(که چند خط بعد ذکر می کنم)
و اما در کل سه مورد بالا جمعا مشکلات زیر رو پدید می آرن:
• اول اینکه علاقه ی به امام زمان گویی از حالت ضرورت به یک حالت مستحب گونه تبدیل می شه : انگار تبدیل می شه به علاقه ی طیف مذهبی جامعه به یه شخصی که خب خودشون بهش علاقه دارن
مثلا اگر شاعری در شعرش و مداحی در مدحش از حضرت صاحب(عج) با تعابیر 1400 سال پیش یاد کنه دیگه یک فرد امروزی نمی تونه در ضمیر ناخودآگاه ذهنش به یقین و باور برسه که امام زمان برای آینده ی او و مشکلات او چاره ساز باشه و اورو در این پیچیدگی های مدرنیته به تعالی برسونه!
بله ! عشق به حضرت صاحب (عج) عشق به یک سیستم است!
یک سیستم به همراه تمامیه کارامدی های فنی ، علمی مبتنی بر بکارگیری صحیح ایدئولوژیه الهی!
وقتی این سیستم درست مصور بشه برای عموم حتی افرادی که با مذهب به نوعی سازش فکری و عملی ندارند هم در مقابل منطق اینکه :
" آیا بهترین به نظر شما خوب نیست؟ "
می گویند ، بله ، مناسب است!
چه کسی می تونه خوبی رو نفی کنه؟
پس بهتر بگم:
عشق به مهدی (عج) = عشق به امام زمان (عج)( به عنوان مدیر ارشد بهترین سیستم ) + عشق به بهترین و با کیفیت ترین سیستم بوجود آمده
فلذا اگر ما عشق و علاقمون رو به صورت فردی بروز بدیم باید بدونیم که کارمون کامل و صحیح نبوده!
مدتی از سوی افراد سرشناسی همچون آلبرت انیشتین و برتراند راسل و ... مطالبی پیرامون انترناسونالیسم یا ایجاد حکومت واحد جهانی مطرح شد که اون رو تنها راه بقای بشر می دونستد! البته حکومت واحد جهانی ای که اونا (انیشتین و برتراند راسل و ...) ازش دم می زنند زیر مجموعه ی حکومت جهانی ایست که اسلام اون رو به صورت بسیار زیبا به تصویر کشیده:
چرا که منظور عقیده ی شیعه از حکومت جهانی :
ایجاد یک سیستم یکپارچه ی مدیریتی ( به روش کاملا صحیح) به منظور مدیریت معنویت و مادیت(اعم از تکنولوژی و انرژی و ...) است !
اما مقصود انیشتین از بحث انترناسیونالیسم تنها مدیریت بر منابع انرژی بود! که خب به علت زیر مجموعه بودن این تفکر در تفکر شیعی می شود منطقا نتیجه گرفت که تفکر شیعی به دلیل جامعیت ارزش بالاتری مخصوصا در این مورد داره!
و باید دونست که هیچ کس بغیر از شخص حضرت (عج) نمی تونه اون سیستم رو اداره کنه ، چرا که اداره ی بی نقص سیستم های بشری تنها و تنها منوط بر نگاه کل نگرانه و بالاتر از عقلهای بشریست که منطقا فقط و فقط یک معصوم همچون حضرت دارای چنین ویژگی ایست!
و اما چند بیت با نام 12 از ترجیع بند اقای لطیفیان :
ای التماس و خواهش بالا دوازده
ظهر اذان عقربه ی ما دوازده
من حقم است هشت گرفته ام
یک جمله هم نساخته ام با دوازده
با چند نمره باشد اگر، رد نمی شوم؟
یک،دو،سه، هفت، هشت، نه آقا دوازده
بی تو تمام اهل قیامت رفوزه اند
ای نمره ی قبولی دنیا، دوازده
ثانیه های کند، توسل می آورند
یا صاحب الزمان خدا، یا دوازده!
حالا که ساعت تو و چشم خدا یکیست
آقا چقدر مانده زمان تا دوازده؟
امروز اگر نشد ولی یک روز می شود
ساعت به وقت شرعی زهرا، دوازده
به قول اون برنامه هه که سکه جایزه می ده:
بهشت نصیبتون
به نام خالق برهانهای اصیل
با سلام...
و اما اولین آپ در سال جدید رو اختصاص دادم به مطلبی در خصوص امام صادق (ع) که درون مایه ی بحثش برای خودم خیلی جالبه...
نظریه ی فوق العاده حیرت انگیز
امام جعفر صادق(ع) در 1250 سال پیش نظریه ی علمی ای رو به صورت زیر مطرح کردند:
"روشنایی هایی هست که اگر از یک بیمار بر یک شخص سالم ممکن است آن شخص ساالم را بیمار کند"
این نظریه یکی دیگه از مباحثیه که یک عالم رو شدیدا به فکر فرو می بره..!!!
چرا؟؟
تا تا حدود 30 سال پیش تمامی علمای زیست شناسی و پزشکی و ... این نظریه رو یک خرافات می دونستن چونکه اونها اعتقاد داشتند که " عامل انتقال بیماری از یک فرد بیمار به فرد سالم میکروب یا ویروس و وسیله ی انتقال هم هر چیزی می تونه باشه هوا آب یا تماس " ... در واقع فکر می کردند تنها انتقال فیزیکی و عینی بایستی رخ بده!!
و البته قبل از اینکه به وجود میکروب و یا ویروس پی ببرند بو رو عامل انتقال بیماری می دونستند..!!!
نکته عینا از منبع : " در هیچ دوره ای هیچ کس نگفت بعضی از نورها و یا روشنایی ها وجود دارند که اگر از بیمار بر سالم بتابد او را بیمار می نماید..."
سوال :
1. چطور ممکنه اون موقع یه فردی چیزی بگه که 1200 سال بعد با تخصصی ترین آزمایشها و تکنولوژی ها به اثبات برسه؟؟
2. خیلی ها من جمله غربی ها (منظورم عالماشونه) من جمله 30 تا دانشمندی که در رابطه با اکتشافات علمی امام صادق(ع) (اعضای مجمع مطالعات استراسبورگ)مطلب می نویسند وقتی با این سوال بالا مواجه می شون می دونید چی می گن؟؟
می گن که : جعفر صادق مغز متفکر بوده ..یا یک نابغه و از نوابغ دیگه شاید چند درجه بالاتر بوده..!!!!
و اما پاسخ من به سوال :
اگر امام صادق(ع) تنها یک نابغه بود فاصله ی زمانی عقل او و عقل مابقی انسانها هرگز به اندازه ی 1200 سال نمی رسید!!!! (و این یک امر بدیهیه)
کما اینکه از زمان او تا 30 سال پیش ، هزاران نابغه در زمینه های پزشکی و زیست شناسی و غیره...اومدن و رفتن!! و اما هیچ کدومشون به این نظریه نرسیدند..!!!!
و جالب اینجاست که :
1. اون چیزی که نظریه ی عجیب و فوق العاده ی امام رو تایید کرد جامعه ی علمی و نوابغ عالم نبود بلکه تعامل جامعه ی علمی + تکنولوژی بود
2. امام صادق(ع) این نظریه رو در اون زمان بدون هیچ آزمایش علمی بیان می کنه ..!!!
3. با توجه به صحه ی موافقان و مخالفان امام (ع) ایشون (و همچنین تمامی ائمه) هر گز در کلاس درس هیچ شخص دیگه ای حضور نداشتند!
تمامی عقلا و علما و فلاسفه اعتقاد دارند:
" هر معلولی علتی دارد"
اگر نظریه ی امام صادق(ع) رو یک معلول بدونیم! به نظر شما علت چی می تونه باشه؟؟؟
در کشور روسیه (و البته قبل از فروپاچی) شهری وجود داره به نام نوو-وو-سیبیرسک (قبل از سال 1925 به نام نوو-وو-نیکلایوفسک معروف بوده) که مرکز تحقیقات پزشکی-شیمیایی-زیست شناسی ای در اونجا مشغول به فعالیته که این نظریه رو اون موسسه اثبات کرد!
آنها اثبات کردند که :
1. از سلول های بیمار اشعه ساطع می شود
2. نوعی از این اشعه ها(که بعدا متوجه می شویم اشعه ی ماورای بنفش است) اگر بر شخص سالم بتابد سلول های اورا هم بیمار خواهد کرد
HOW ?
آنها سلولهای یک شکل از یک موجود زنده را (مثلا قلب یا ماهیچه و ...) انتخاب کردند و از هم جدا نمودند، و بعد تحت آزمایشات تخصصی متوجه شدند که از اون سلولها چند نوع فوتون ساطع می شه .
و بعد یک دسته از اونها رو به بیماری ای مبتلا کردند تا ببینند آیا باز هم از سلول های بیمار اشعه می تابد و یا خیر..که جواب مثبت بود!!
سپس سلولهای سالم رو به دو دسته تقسیم کردند و در دو محفظه ی جداگونه گذاشتند:
1. محفظه ی شیشه ای
(خصوصیت شیشه: تمامی اشعه ها از آن عبور میکند غیر از اشعه ی ماورای بنفش)
2. محفظه ی کوارتزی
(خصوصیت کوارتز : هیچ اشعه ای از آن عبور نمی کند غیر از اشعه ماورای بنفش)
و بعد از چندین ساعت که سلولهای سالم در دو محفظه در معرض اشعه های سلول های بیمار بودند مشاهده شد که :
آن دسته از سلول های سالم که در محفظه ی کوارتزی بودند به همان بیماری مبتلا شدند
و سلول هایی که در محفظه ی شیشه ای بودند به علت اینکه در معرض اشعه ی ماورای بنفش سلول های بیمار نبودند سالم موندند!!!
توجه :
این آزمایش در مدت 20 سال و بر روی 5000 مورد از انواع مختلف سلولها و...صورت گرفت
در تمامی آزمایشات هیچ نوع مجاورتی رخ نداد...
پی نوشت:
درون مایه ی مطلب برگرفته از مجموعه مقالات و کتاب های منتشر شده از مجمع مطالعات استراسبورگ
(متشکل از 30 استاد دانشگاه های اروپا که تنها دو مورد از اونها مسلمون بودند)
توصیه: یکسری دیگه از مطالب علمی در مورد امام صادق(ع) در بخش آرشیو موضوعی نوشته شده در صورت تمایل مراجعه بفرمایید!
