سلام.ممنونم از حضورتون.ابتدا به رسم ادب در مورد پستي كه لينكشو گذاشته بودين يه نكاتي رو ميخوام بگم بعد در مورد پست خودم ...اول از همه با وجود انتقاداتي كه به يه جاهاييش دارم ولي در كل كاملا نگاه شما را قبول دارم .نگاه سيستمي به دين كردن بسيار مهم است و در طول تاريخ سيره اهل بيت به ما نشون ميده كه شخص در اين سيستم با توجه به شاني كه خدا براي او قرار داده ارزش پيدا ميكنه و نه به خاطر ارزشگذاريهاي ما...در ضمن مشكل امروز جامعه ما اينه كه از دين اسلام يه كاريكاتور درست كرديم ...هرجاشو دوست داشتيم بزرگ نموديم و هرجاشو خوشمون نيومد كوچك! دين و به طبع راس اجرايي اون كه معصوم (ع) است همه در كنار هم و سر جاي خودشون معنا پيدا ميكنن مثل تكه هاي يك پازل...چه بسا اگر نگاه ما سيستماتيك بود اين همه جنجال در مورد احكام ارث و ديه و حق طلاق و حضانت و .... روايات اخلاقي روابط زن و مرد و وظيفه هر كدام و سرانجام آن ! كه تشكيك در اعتقادات افراد است پيش نمي آمد...در اين سيستم هر كس يك نقشي دارد و التقاط نقشها با هم منجر به اختلال و يا نهايتا از كار افتادن اين سيستم ميشه ...همون بلايي كه امروز سر ما اومده! تا اينجا فكر ميكنم شما هم همين عقيده را داريد...اما در مورد بحث علاقه و عشق به امام ... من قبول دارم كه اين محبت نبايد در پرتو عشق ليلي و مجنوني به تصوير كشيده بشه ولي مطمئنم كه ميدانيد محبت به اين خاندان در كلام وحي اجر رسالت پيامبر و همچنين يكي از وظايف منتظران در زمان غيبت است(مكيال المكارم) و به منظور نشان دادن اين محبت انچه كه پيامبر (ص) معرفي كردند: آن علاقه ايست كه از قلب ظاهر شود و بر زبان جاري گردد و سپس در تمام اعضا و جوارح نمود پيدا كند... كه اين 3 مرحله وقتي شكل گرفت ميتوان ادعا كرد اين وظيفه به درستي انجام شده ... من قبول دارم كه ما عمدتا در مرحله دوم توقفي طولاني داشته ايم...ولي به هر حال نبايد علاقه

به شخص ناديده گرفته شود ..البته همانطور كه شما فرموديدعلاقه اي كه با علم و عقلانيت ايجاد شده باشه اون ارزشمنده ...و البته نكته مهم ديگر اينكه برقراري رابطه فردي با معصوم در اين سيستم موضوعيت داره! در كلام وحي آمده است : يا ايها الذين امنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقوالله لعلكم تفلحون...(ال عمران 200) در اين آيه 4فرمان براي رستگاري وجود داره كه سومين آنها ايجاد رابطه است در تفاسير روايي ذيل اين آيه داريم: رابطوا امامكم ...و در جاي ديگر رابطوا علي الائمه...كه در اين مجال فرصت توضيح در اين مورد نيست اما همينقدر بگم كه براي ايجاد رابطه وقتي رجوع به روايات و وظايف ميكنيم ميبينيم اكثر انها شخصي است .... و ميتوان فهميد كه در اين سيستم افراد بايد شخصا وظايف را شناسايي و عمل كنند ...آنوقت ميتوانند منتظر رهبري معصوم باشند ذكر مصيبت و ابراز علاقه زباني هم يكي ازين موارد است.ليكن متاسفانه فهم گزينشي از دين باعث مسائل مختلف اعم از روضه خوانيهاي اغراق آميز و رفتارهاي اشتباه شده كه شما درست ميفرماييد ولي ماهيت اين امر مورد رضايت خدا و ائمه (ع) است