بسم الله
این خانواده آینه های خداییند
در انتهای جاده ی بی انتهاییند
خیل ملک مقابلشان سجده می کند
اینها خدا نیند، ولیکن خداییند
سلام...
نـــــــــــــــــه
لطفا اینجوری تبلیغ نکنید!
والااااا جدی می گم!
آخه فایده نداره!
چی می خوام بگم؟
می خوام بگم که ، بله درست فهمیدید :
" عشق به مهدی(عج) ، عشق به یک فرد نیست! عشق به یک سیستم است به مدیریت او "
خب بیایید یکم این جمله رو که شاید در ظاهر ساده باشه ولی مدتی قبل بهش رسیدم رو با هم تحلیل کنیم:
عشق: قویترین نوع گرایش بین انسان و چیزی دیگر!
گرایش های دیگه بین دو چیز می تونن :
• دوست داشتن
• محبت و ...باشند!
و اما چرا عشق؟ عشق خلاف نظر خیلی از صاحب نظران و دوستان به معنی :
یک نوع گرایش و علاقه ی توامان با عقلانیت است!
منظور از سیستم چیه؟
هر مجموعه ای که از اجزای مختلفی تشکیل شده و اون اجزا با هم ارتباط دارن و اغلب هدفمند هم هستند!
متاسفانه امروزه خیلی از افرادی که یا به ضرورت(مثلا برخی برنامه های صدا و سیما) و یا به حسب علاقه و تکلیف ( مثلا مداحای عزیز) می خوان از امام زمان حرف بزنن یا تبلیغش رو بکنن ، علاقه و ارادتشون دارای ویژگی های زیر هستش:
• یک علاقه ی فردی : علاقه ی آقای ایکس به یک فرد (امام زمان):
مثلا بکار بردن تعابیری مثل مجنون و ...
• عدم توانایی در ترسیم مناسب ظهور امام زمان و تشبیهات کلیشه ای قدیمی و بسیار تصنعی به همراه عباراتی که مختص 1400 سال قبل است و نه امروز!!!!:
مثلا دیدیم عکسی از ورود امام زمان رو که پای برهنه ی ایشون رو به ترسیم کشیده، و یا تصویر سازی هایی که ادم رو یاد حکومت زمان امیرالمومنین می اندازه!
• بکار بردن واژه ی دل و احساس بجای واژه ی مهم عقلانیت و علم درباره ی اعتقاد به حضرت!
خب این سه موردی بود که به ذهنم رسید البته در مورد مورد اول باید بگم که بیان علاقه ی فردی بسیار عالیست اما نه در زمانی که ما برای جامعه و عده ی کثیری تبلیغ می کنیم ! این نوع گرایش زیر مجموعه ایست از اون چیزیکه باید باشه!(که چند خط بعد ذکر می کنم)
و اما در کل سه مورد بالا جمعا مشکلات زیر رو پدید می آرن:
• اول اینکه علاقه ی به امام زمان گویی از حالت ضرورت به یک حالت مستحب گونه تبدیل می شه : انگار تبدیل می شه به علاقه ی طیف مذهبی جامعه به یه شخصی که خب خودشون بهش علاقه دارن
مثلا اگر شاعری در شعرش و مداحی در مدحش از حضرت صاحب(عج) با تعابیر 1400 سال پیش یاد کنه دیگه یک فرد امروزی نمی تونه در ضمیر ناخودآگاه ذهنش به یقین و باور برسه که امام زمان برای آینده ی او و مشکلات او چاره ساز باشه و اورو در این پیچیدگی های مدرنیته به تعالی برسونه!
بله ! عشق به حضرت صاحب (عج) عشق به یک سیستم است!
یک سیستم به همراه تمامیه کارامدی های فنی ، علمی مبتنی بر بکارگیری صحیح ایدئولوژیه الهی!
وقتی این سیستم درست مصور بشه برای عموم حتی افرادی که با مذهب به نوعی سازش فکری و عملی ندارند هم در مقابل منطق اینکه :
" آیا بهترین به نظر شما خوب نیست؟ "
می گویند ، بله ، مناسب است!
چه کسی می تونه خوبی رو نفی کنه؟
پس بهتر بگم:
عشق به مهدی (عج) = عشق به امام زمان (عج)( به عنوان مدیر ارشد بهترین سیستم ) + عشق به بهترین و با کیفیت ترین سیستم بوجود آمده
فلذا اگر ما عشق و علاقمون رو به صورت فردی بروز بدیم باید بدونیم که کارمون کامل و صحیح نبوده!
مدتی از سوی افراد سرشناسی همچون آلبرت انیشتین و برتراند راسل و ... مطالبی پیرامون انترناسونالیسم یا ایجاد حکومت واحد جهانی مطرح شد که اون رو تنها راه بقای بشر می دونستد! البته حکومت واحد جهانی ای که اونا (انیشتین و برتراند راسل و ...) ازش دم می زنند زیر مجموعه ی حکومت جهانی ایست که اسلام اون رو به صورت بسیار زیبا به تصویر کشیده:
چرا که منظور عقیده ی شیعه از حکومت جهانی :
ایجاد یک سیستم یکپارچه ی مدیریتی ( به روش کاملا صحیح) به منظور مدیریت معنویت و مادیت(اعم از تکنولوژی و انرژی و ...) است !
اما مقصود انیشتین از بحث انترناسیونالیسم تنها مدیریت بر منابع انرژی بود! که خب به علت زیر مجموعه بودن این تفکر در تفکر شیعی می شود منطقا نتیجه گرفت که تفکر شیعی به دلیل جامعیت ارزش بالاتری مخصوصا در این مورد داره!
و باید دونست که هیچ کس بغیر از شخص حضرت (عج) نمی تونه اون سیستم رو اداره کنه ، چرا که اداره ی بی نقص سیستم های بشری تنها و تنها منوط بر نگاه کل نگرانه و بالاتر از عقلهای بشریست که منطقا فقط و فقط یک معصوم همچون حضرت دارای چنین ویژگی ایست!
و اما چند بیت با نام 12 از ترجیع بند اقای لطیفیان :
ای التماس و خواهش بالا دوازده
ظهر اذان عقربه ی ما دوازده
من حقم است هشت گرفته ام
یک جمله هم نساخته ام با دوازده
با چند نمره باشد اگر، رد نمی شوم؟
یک،دو،سه، هفت، هشت، نه آقا دوازده
بی تو تمام اهل قیامت رفوزه اند
ای نمره ی قبولی دنیا، دوازده
ثانیه های کند، توسل می آورند
یا صاحب الزمان خدا، یا دوازده!
حالا که ساعت تو و چشم خدا یکیست
آقا چقدر مانده زمان تا دوازده؟
امروز اگر نشد ولی یک روز می شود
ساعت به وقت شرعی زهرا، دوازده
به قول اون برنامه هه که سکه جایزه می ده:
بهشت نصیبتون
