من شعر را با چشم مي خواندم و آقاسي با صداي جاودانش توي ذهنم....
شعرش فكر مي خواست! فكر استخوان دار...
نهايتش مرا به سمت سوالي برد كه : شيعه ام؟؟؟؟!!!!!!!!
يا علي