با سلام و سپاس

و نيز درود و احترام بي شائبه بر جناب استاد پناهيان كه حتي در خارج از كشور نيز كلماتشان براي من مثل دم مسيحايي بود و تسلي بخش غربت من در آنجا!

به يقين گفتارتان به حق و كلامتان برگرفته از منطق به ياري فطرت پاك بشري است و رسم سيكل دقيق و روشن در خصوص پذيرش امر ولايت پيامبران و امامان نيز جاي تقدير دارد ...

اينقدر اين قضيه اگر بدون عناد افسار گسيخته ي بشري بررسي شود سهل و مبرهن است كه انگار مثل پذيرش معلمي براي تقويت درس رياضي و يا ساير دروس است. حالا من نميدانم تا چه اندازه اين مقايسه ام از ديد شما پذيرفته ميشود ! اما به راستي مگر ميشود بدون داشتن راهنما هم / مسيري را جست و به مشكلي برنخورد ... مثل مادري كه در راه رفتن به كمك فرزند نو پايش ميشتابد ... مثل آدمهايي كه 2 تا چشم بينا دارند و به كمك مردي يا زني نابينا از اين سوي خيابان به آن سوي خيابان ميروند ... مثل راه بلدي كه پيچ و خم جاده ها و كوهها ميشناسد و غريبي را ياري ميرساند ...

من اميدوارم كه فرصت درست انديشيدن را از دست ندهيم كه آنوقت بسيار دير ميشود ... بسيار دير !