سلام

ميلاد با سعادت امام حسن مجتبي عليه السلام را به شما تبريک مي گويم.

لبخند ها براي که به صدا در مي آيند؟!

لبخند که صدا نداره! اون خنده و قهقه هست که صدا داره.

فکر کنم منظورتون از لبخند، همون خنديدن با صداي بلند باشه. مگه نه؟

مطلب جالب و صد البته تکان دهنده اي نوشتيد. راست مي گيد. شوخي با نامحرم، اون هم از نوع جوونش ...

مطمئنا شوخي که خنده و قهقهه اي را به دنبال داره، اون هم در حضور نامحرم، نه خوشايند خداست، نه پيغمبر خدا، و نه اولياء الله. حتي شوخي که قهقهه اي به دنبال نداره، اما دل طرف مقابل رو مي لرزونه هم همين حکم را داره.

اما درباره آبجي بايد بگم که خيلي ها تکيه کلامشونه که به خانم هاي مخاطبشون بگن آبجي. نه قصد و غرضي دارند و نه فکر آلوده اي به دنبال داره. چون کلمه آبجي يه چيز جا افتاده بين مردمه و کسي از اون برداشت ديگه اي نمي کنه.

ديديد حتي تو خيابون و جاهاي ديگه هم کسي که اصلا آدم رو نمي شناسه وقتي مي خواد مورد خطاب قرارتون بده مي گه آبجي به جاي اينکه بگه خانم يا خواهر.

من يکي خودم هر وقت تو کامنت هايي که برام مي ذارن، وقتي با عنوان آبجي مورد خطاب قرار مي گيرم، چيزي جز بي ريا بودن و سادگي دل نويسنده تو ذهنم تداعي نمي شه. هيچ محبت کاذبي هم نسبت به طرف پيدا نمي کنم.

با قرار دادن آيکون هاي ماچ و بوسه و قلب و چيزايي که محبت بيش از حد به طرف مقابل رو مي رسونه هم مخالفم. البته براي نامحرم رو مي گم.

در کل، حرفتون حقه و نمي شه منکرش شد که اينترنت هم مثل ارتباط مستقيم حد و حدودي داره که نبايد از اون تجاوز کرد وگرنه آخر و عاقبتش معلوم نيست چي بشه!

موفق باشيد.