بسم رب العباس
او را سپاس و شما را سلام
نكته اي در نوشته تون به چشمم خورد كه بيشتر از همه ي سطر ها روشن بود و برق نورش چشمم رو زد ... يا زهرا ام العباس :
چيزي رو بيان كرديد كه به جانم نشست و جنون عشقم را...
عباس علي زاييده ي ام البنين است، در اين شكي نيست و درورد بر روح پاك و مطهرش و سلام بر جميل صبرش ...اما فلسفه ي علمدار حسين و فرزندي زهرا ...
همه ما به اين معتقديم كه تربيت فرزندان قطعا و يقينا با مشاركت و همفكري پدر و مادر تحقق مي پذيرد و كاملترين خانواده ي زمين يعني كانون نور اميرالمومنين و حضرت زهرا گوياي اين واقعيت است .بنابراين تربيت حسنين در پناه پيوند حضرت زهرا و حضرت امير(ع) است ...و اما !
حضرت عباس فرزند علي (ع) هرچند كه زاييده ي ام البنين است هرچند كه ميدانيم ام البنين از چه نسل مطهر و دليري ست و ميدانيم كه وجود مطهر ايشان در پرورش يل بي مثالش چقدر ماثر بوده است اما نكته اينجاست كه كسي كه زير سايه ي لواي علي بزرگ شده باشد قطعا خلق و خو و سرشتش فاطمي خواهد بود و در نتيجه فرزند علي اگرچه زاده ي زهرا نيست ولي زهرا اورا فرزند خود خطاب ميكند چرا كه تربيت زهرا و علي يكي ست و ميفرمايد در روز قيامت براي شفاعت امتم دو دست بريده ي فرزندم عباس كفايت ميكند ...جانم عباس...
حالا كه با زينب برادر مي شوي تو معنا ندارد بچه ي زهرا نباشي
يا زهرا ام العباس (ع)
*** منبع عرايضم :كربلا... علقمه... لحظه اي كه زمين افتخار به آغوش كشيدن پيكر خونين (دستم نمي نويسد خداي من ) پيكر خونين مسير نگاه حسين را پيدا كرد ...
زير سايه علم
علي علي
