ماه در دستان حيدر مي درخشد .جبرئيل بر قدومش سجده آرد

فاش كن نام خدايي حسين را .آمد اينگونه ندا از حق به احمد

آيه هاي عشق مي بارد به دنيا .بشكفد هردم رخش بر روي طاها

غرق در انوار رويش عرشيانند . ثار الله عطا گشته به زهرا

سلام .اين روزاي قشنگ رو بهتون تبريك ميگم. متنتونو خوندم برام خيلي جالب وجديد بود .

اين قسمتي كه امام براي گرفتن حقشون گريه مي كردن جاي تفكر زيادي داره البته اصل موضوع همون طريقه ي بازيه ايشونه كه خيلي مهمه.اما اينكه ياد بگيريم در هر زمان چطور رفتار كنيم ودر هر موقعيتي از حقمون چطور دفاع كنيم خيلي مهمه.

يه ديد ديگه ي به اين قضيه هم اينه كه :فكر ميكنم امام عليه السلام به حال اون ها گريه ميكردن واحتمالا دعاشون مي كردن .وشايد با اونها به دعوا بر نمي خواستند چون هم بسيار شانشون بالا تر از اونها بود وهمچنين عقلشون. وهم مطمئنا اگه كار به منازعه ميكشيد ضربه ي شديدي به اون همبازي هاي جاهل وارد ميشد وامام مطمئنا راضي به اين قضيه نبودند